Anuradhapura – Trincomalee

We konden lekker rustig aan doen vanmorgen. Pas om negen uur in de bus. Het is 2,5 uur rijden naar Trincomalee. Waar we eerst een kopje koffie kunnen gaan drinken. Aangezien de koffie in het hotel zo ontzettend slecht was, verlang ik wel naar wat cafeïne. Alleen het ging niet zo gemakkelijk als je zou denken. Blijkbaar is het toch altijd lastig om een bus vol mensen te bedienen. En dit ging allemaal zo vreselijk onhandig. Het liefst wil ik ze adviezen geven hoe ze wat handiger kunnen werken. Maar ja, dat doen we maar niet en wachten geduldig. Goed bereid, kost even tijd immers. Nou die gezegde ging vandaag niet op. Wat een bagger. Mijn lepeltje stond nog net niet recht op in de koffie. Maar zelfs met melk (en een beetje suiker dan maar), was het nog niet lekker.  We moeten ook direct onze lunch bestellen, nou dat kan nog wat worden……..

Dan gaan we op weg naar de  hindoetempel Konneswaram. We kunnen te voet naar boven of met de tuk-tuk. Tja voor 200SRL is ongeveer een euro, is de keus toch niet moeilijk. We gaan met de tuk-tuk. En in no time staan we boven. Wow, voor niets of niemand bang. Maar goed heelhuids en vol bewondering kijken we hoe de andere gasten van onze bus ook heelhuids boven komen. We worden uitgezet en direct vliegen ze weer naar beneden om nieuwe mensen te halen.

Dan de tempel, Vincent maakt er weer een mooi verhaal van. Het is allemaal pracht en praal. Mooie verhalen ook. Je gelooft het of je gelooft het niet. Wij zijn daar denk ik te nuchter voor. Wel is het allemaal mooi versierd. We gaan lopend terug. Onderweg zien we hertjes, een eekhoorntje en vele prachtige grote oude bomen. Het is genieten. We komen uit in fort Nederland.

Het was een heerlijke wandeling.

Inmiddels is het al kwart over twee. Vincent en Antony hadden de lunch om half twee besproken. We zijn dus een uur te laat. We zullen zien.  We zitten bovenin het restaurant met uitzicht op zee. Niets mis mee. Oei maar dan begint hetzelfde gedonder als vanmorgen met de koffie. We hadden allemaal een nummer gekregen. En de borden worden per nummer afgeroepen, op zich niets mis mee zou je denken. Is het niet dat de dame die het hele zaakje leidt, het zelf niet goed op een rijtje heeft. Wat een toestand wordt het. Maar uiteindelijk heeft iedereen zijn bordje eten.

Na de lunch wil Vincent nog een tempel bezoeken. Een kwartiertje zegt hij. Ok dan. Maar helaas het hek is gesloten.

Dan gaan we naar het hotel, nog een half uurtje rijden. We raken steeds meer uit de bewoonde wereld. Maar het wordt wel mooi. Bij het hotel gekomen, ziet het er prachtig uit. We hebben een ruime kamer. En het ziet er keurig uit. Als we de deur uitstappen, staan we bijna in het zwembad. En als we naar links lopen, zien we het strand al liggen. Lekker hoor.  Een van de medereizigers tipt ons dat de vis wordt binnen gehaald. Dus we haasten ons naar het strand. En ja hoor, ik denk wel twintig mannen zijn bezig om een net binnen te halen. Prachtig om te zien natuurlijk!.  Als het net dan eindelijk maar toch binnen is, dan vinden we de opbrengst wat tegen vallen. Wat sardientjes. Een klein haaitje, kogelvissen, inktvisje, rog, en verder nog wat vissen, waarvan ik de naam niet weet. En heel veel kwallen. De vissen worden op grootte uitgezocht en in  manden gedaan.

We gaan dan  maar terug naar het hotel, waar we het zwembad nog even induiken. We proberen ook ons snorkelsetje even uit. Want morgen gaan we snorkelen. Dit gaat allemaal prima.

Vanavond maar op tijd onder de wol (katoenen laken) want morgen is het vroeg dag, we gaan om 6 uur vertrekken met een boot om dolfijnen en misschien walvissen te spotten. Ben benieuwd.