Polonnaruwa

Vandaag hebben we een drukke dag. Het wordt ook een warme dag, Dus advies is om ons goed in te smeren, voldoende water mee, petjes op en natuurlijk onze tempelkleding mee. Nou dat laatste hebben we aan, dus dat scheelt. Ik zie mensen stoeien met van die doeken. Een sarong heet dat. Zelfs na alle afgelopen dagen, zijn ze er nog druk mee en lukt het nog niet iedereen. Nou dan vind ik het toch handiger om gewoon een broek tot over de knieën en daarop een t-shirt te dragen. We gaan eerst met de bus naar een ruïnestad. Maar voordat we daar aankomen, stoppen we bij een houtsnijwinkel. Er wordt ook even een demonstratie gegeven. Allerlei houtsoorten komen voorbij. De een is hard, de ander heeft twee kleuren, noem maar op. De man vertelt het met passie en dat is wel leuk. Dan gaat hij laten zien, hoe je natuurlijke verf maakt. Hij schraapt eerst wat van een stukje hout. Doet dit in een glas warm water en we hebben gele verf. Dan doet hij er wat lemon bij in en we hebben rood, dan nog wat kalk en dan hebben we paars. Magisch zeg maar. Dan mogen we nog even rondkijken en er is natuurlijk ook een winkel waar we leuke dingen kunnen kopen. 

Als iedereen uitgekeken is, staan er buiten de winkel fietsen op ons te wachten. Daar moeten we allemaal 1 uitkiezen. tja, het zijn geen Nederlandse fietsen zeg maar, we zijn blij als er 1 rem van de 2 remmen werkt. Dan gaan we op weg naar de ruïne stad. Wat is het bloedheet. Eerst komen we bij een stenen muur, dat een paleis moet zijn geweest. Vincent vertelt er over. Interessant, maar veel te warm om aandachtig te luisteren. Ik heb wel onthouden dat het paleis zo stevig gebouwd was, dat deze twee muren altijd zijn blijven staan. Zelfs nadat ze het in brand hadden gestoken.  Goed, we gaan door, weer terug naar de fietsen. De zadels zijn zo heet geworden, dat je er bijna niet meer op  kunt zitten. We gaan weer op de fiets. Het is best druk en natuurlijk ook lastig om links te fietsen. Een aantal gaan nog even in de fout door rechts te gaan fietsen, maar we letten goed op elkaar, want er wordt direct gecorrigeerd. We komen aan bij een tempel. Gek genoeg is deze nog wel helemaal compleet. In de brandende zon, probeert Vincent nog een keer zijn verhaal te doen. Maar het is inmiddels 36 graden, dus niet bij te houden. Mensen kunnen nog even rondkijken en dan gaan we weer op de fiets naar een stoepa, We zitten bijna allemaal lekker in de schaduw. Nadat Vincent had vertelt over de stoepa, dat er ws geen relikwie meer inzat en dat het bovenste gedeelte gerestaureerd wordt. Krijgen we gelegenheid om dichterbij te kijken. Maar eerlijk gezegd, zit ik ook wel even lekker in de schaduw. De stoepa is wel zo groot, dat ik hem zo ook wel kan zien. Dan voor de laatste keer op de fiets. We komen aan bij een tempel, waar o.a de liggende boeddha is te zien. Omdat het zo warm is, wil ik eigenlijk ook hier niet dichterbij. Maar uiteindelijk toch maar voor de foto's gegaan. We mogen nu onze fietsen laten staan en naar de bus gaan. Heerlijk even in de airco en met een flesje water, die lekker koel is. 

We stoppen onderweg voor de lunch. Mooi lokaal tentje aan de weg. Het buffet staat al klaar, dat moet ook wel. We willen namelijk een beetje opschieten omdat we om drie uur bij de Jeeps moeten zijn die ons naar de olifanten brengen. Dit lukt aardig. we verdelen ons over de jeeps en kunnen al snel gaan. Onze jeep gaat de andere kant op. Ja hoor, hebben wij weer. Een band is zacht en die pompen ze toch maar even op. Met een rotgang gaan we dan terug naar de andere jeeps, die inmiddels al onderweg zijn. En ja hoor we hebben ze ingehaald. Bij de ingang van het park is het druk. Jeeps willen het park in en uit. Geduldig zijn, dat leer je hier wel. Maar uiteindelijk gaan wij ook rijden. We zien al snel een olifant. Maar die krijgen we niet op de foto, om dat we de achterste jeep zijn. Dan gaan we verder en komen er twee olifanten uit het bos. Het blijft mooi. We blijven nu wel stil staan. Er komen nog een paar bij, waarvan een niet zo erg vriendelijk is. De chauffeur van de jeep geeft een straal gas. We schrikken ervan. haha. Maar het gaat allemaal goed. Dan door naar het meer. Wow, daar staan al een aantal kuddes olifanten. Ik kan het niet beschrijven hoe dat voelt. Magisch bijna. Prachtig! In totaal denk ik meer dan 100 olifanten gezien. Van baby tot volwassen man.