Dag 8 30 juli

Gisteren bij aankomst was er regen en bar weinig te zien van de Atlantische oceaan, waarop we uitzicht zouden moeten hebben vanuit onze kamer. Daar hebben we gisteren niks van gezien. Dus vol verwachting vanochtend de gordijnen geopend. Helaas de zicht is nog slechter dan slecht. En wat een regen. Het gaat maar door, tja dat is ook Ierland zeggen we tegen elkaar. Toch een beetje teleurgesteld. We gaan vandaag namelijk de Cliffs of Moher doen. Althans dat is de bedoeling. maar met zo weinig zicht. Goed eerst maar eens ontbijten. We konden niet eerder terecht dan kwart voor negen. Ze wilde graag nog een beetje spreiden in verband met corona. Het is voor ons echt wel laat. Maar goed het is niet anders en het is toch slecht weer, wat moet je ook anders. We hopen dat de lucht een beetje opklaart. Maar na een geweldig ontbijt is het nog steeds slecht. Nou jah, toch maar de wandelschoenen alvast aan en die kant maar op. Hoe dichter we bij de Clifs of Moher komen hoe slechter het weer wordt. Pffff dit is niet leuk. De regen valt met bakken uit de lucht en we zien geen hand voor ogen, zo mistig is  het. En dan moeten we gaan lopen? Nee hoor, dat gaan we niet doen.

Nogmaals de kaart erbij en een brochure die we uit het hotel hebben meegenomen. We besluiten om naar Lisdoonvarna te gaan. naar het Burren Smoke House. Hier laten ze zien hoe Ierse zalm wordt gerookt. Als we binnen komen lijkt het alleen een winkel te zijn. Maar als we vragen, dan is de man uiterst vriendelijk en laat ons een film zien. Hij vraagt in welke taal we het willen zien, we zeggen Nederlands Maar dat heeft hij niet. Hij zegt dat hij Duits heeft en of dat niet hetzelfde is. Nou ja. Maar goed dan maar Engels. Na de film laat hij ons twee stukjes zalm proeven. 1. koud gerookt(16 uur) en 1. warm gerookt(8 uur). We vinden warm gerookt allebei het lekkerst. Hij vertelt dat het heel erg weersafhankelijk is, wat men het lekkerst vindt. Dan laat hij nog even zien dat het roken met zeewier en schaafsel van eikenhout gebeurd. De rookkast nog even uitgelegd en dan gaan we naar het gebouwtje achter de winkel, waar nog een kleine tentoonstelling is. Leuk opgezet moet ik zeggen. Maar dan, het regent nog steeds en de lucht is nog zo grijs als wat dus het klaart ook nog niet echt op. Bah vervelend.

We besluiten om toch maar naar de Cliffs of Moher te gaan, ondanks het weer. Wat moeten we anders. Dus weer terug. In plaats van naar Doolin, rijden we naar Guerin farm, waar we onze auto kunnen parkeren en vanuit daar kunnen we de Cliffen ook zien. Toen we daar aankwamen was het bijna droog. Dus dat is mooi. Echter het zicht was tussen de 50 en 100 meter. Dus geen idee hoe de Cliffen eruit zien. Maar goed, we wandelen langs het pad en maken dan maar wat foto's in de mist. Haha we grappen nog, dan zetten we er wel een foto van internet naast, hoe het eigenlijk moet zijn. Omdat het toch nog droog is besluiten we het pad maar verder af te lopen. En komen erg veel mensen tegen, die blijkbaar hetzelfde gedacht hebben. Ondertussen nog niets van de Cliffen gezien. Wel bij de  O Brien toren aangekomen. Daar begint het ook weer te regenen. Er is een restaurant bij en daar drinken we een kop koffie met een gebakje erbij. Het blijft regen, dus de regencape aan en maar weer op pad. En onderweg zie ik ineens water als ik naar rechts kijk en warempel ook een stukje Clif. Dus direct de camera maar bij, want wie weet. Maar het blijft toch iets optrekken, dus we kunnen nog meer foto's maken. Echter het blijft ook regenen. 

Bij de auto terug besluiten we rustig via een L-weg (smal 1 persoonsweg) terug te gaan richting Ballyvaughan. Het lijkt of het weer wat helderder wordt. Dus besluiten we op tijd (vijf uur) te gaan eten en dan misschien is het na het eten nog wat helder en kunnen we nog een stukje van the atlantic way route te doen naar blackhead. Ik denk dat het prachtig is als de zon schijnt. Het opklaren van het weer valt erg tegen. We maken nog wel wat foto's, maar superuitzichten en helemaal droog  is het nog steeds niet. Dan maar weer terug naar het hotel, vlak voor Doolin slaan we weer links af. Weer zo'n smal L weggetje. Er past echt maar 1 auto. Bij het hotel zien we nu de Atlantische oceaan iets beter, dus maar hopen op beter weer morgen .