Induruwa

De eerste van de vier stranddagen in Unduruwa. Om half tien komt er een gids van TUI om nog het een en ander te bespreken, gisteren hebben we al afscheid genomen van de andere gidsen en de chauffeur en zijn busboy.

Hij vertelt ons nog verschillende opties van wat we kunnen doen deze dagen. We zitten aan zee met ons hotel. Als we op onze balkon zitten dan hebben we uitzicht over de zee. We hadden zelf al gezien dat het niet erg rustig is. De gids raad ons dan ook aan om niet te gaan zwemmen. Er staan ook rode vlaggen langs het strand. We mogen eventueel wel tot onze middel in het water. Maar de stroming is erg sterk.

Verder vertelt hij, dat er verderop een schildpadden opvang zit. Ongeveer een kilometer vanaf ons hotel. We besluiten om daar maar even heen te gaan. Lekker rustig lopen we langs de weg daar naar toe. Nou ja, lekker rustig. Het is wel uitkijken geblazen. Er zijn niet van die mooie voetpaden, die wij in Nederland hebben. En verder het verkeer is idioot gewoon. Er wordt ingehaald op rare momenten, ze rijden dan met drie wagens naast elkaar. Er wordt zeker door de bussen erg hard gereden. De tuk tuks rijden aan de kant van de weg, zodat overig verkeer in kan halen. (ieder 3 uur is er 1 dodelijk slachtoffer, 8 slachtoffers per dag dus, volgens de gids)Maar goed, we lopen ver in de berm en het gaat allemaal goed. We komen aan bij de schildpadden opvang en zien geen kassa ofzo, we lopen dan ook door. Dan worden we terug geroepen en moeten dus toch wel betalen. 500 roepies, dat is 2,50 per persoon in euro’s. De man leidt ons persoonlijk rond. Eerst even naar de baby’s, ze zijn 2 dagen oud. Zo schattig, We mogen ze ook even op ons hand vasthouden. Als we ze maar niet laten vallen. Nou dat waren we ook zeker niet van plan. Dan leidt hij ons verder rond en komen we bij het ei van een schildpad. Het is net een pingpongbal zegt de gids. En ja dat kunnen wij beamen. Het voelt wel wat viezig. In een volgend bassin zit een schildpad met een enorme deuk in zijn schild, Deze schildpad was aangevallen door een vogel en is gered, door deze organisatie. De schildpad kon niet meer duiken om eten te vangen. Ook deze mogen we even vastpakken. Bij zijn schild. Best zwaar.

Zo zien we nog een albino, nog een paar zonder voorpoten. Deze zitten vaak in vissersnetten verstrikt. Ook worden er  eieren van de schildpadden gered. Die begraven ze dan weer onder een zandbed en de jonge schildpadjes zetten ze dan weer uit. We worden uitgenodigd om vanavond, de schildpadjes uit te zetten. We moeten dan wel 1000 roepies betalen. Maar het lijkt ons wel weer leuk. Er zijn nog twee van onze groep die dat ook gaan doen.

Eerst gaan we vanmiddag nog een relaxmiddag houden. Lekker met een boek en de beentjes omhoog, vermaken we ons prima op het balkon.

Om half zeven moeten we dan weer bij de schildpadjes zijn. We lopen weer langs de weg en zijn mooi op tijd. Onze gids van vanmorgen, ziet ons al. We moeten nog even wachten. Dan krijgen we een teiltje met 8 schildpadjes. Twee per persoon. We zetten ze echt op het strand. Wat een mooi gezicht. De beestjes weten dat ze richting zee moeten en met de golfslag worden ze meegenomen. Soms komen ze nog weer terug mee, dus we moeten vooral blijven staan waar we staan, zodat we er niet bovenop gaan staan. Erg leuke ervaring was het weer.

We kunnen tuk tuk nemen naar het hotel terug, het is inmiddels donker geworden. Ik dacht dat dat bij de 1000 roepies in zat, maar dat was dus blijkbaar niet zo. We besluiten om terug te gaan lopen. Eigenlijk moeten we oversteken, maar het is zo druk. Dat we besluiten om dat niet te doen, want we moeten dan twee keer oversteken om weer bij het hotel te komen. Met de zaklantaarn van de telefoon, schijnen we op de weg en maken we ons zichtbaar. Ook dit gaat gelukkig allemaal goed.