Kandy,

13 augustus 2018

Gisteren hebben we afscheid genomen van onze reisleider, Vincent. Wel jammer dat hij weg moest. Hij had nog een herexamen voor zijn studie nodig. Tja, dat is dan toch echt belangrijker. Er is wel een vervanger. Een Sri Lankees, die ook in Nederland heeft gewoond. Redelijk Nederlands spreekt ook. We gaan het vast redden. Maar wel even weer opnieuw wennen. 

We worden met een shuttlebusje naar beneden gebracht. Ons hotel ligt namelijk op een berg. De grote bus kan daar niet komen. Er pendelt een shuttlebus. En als we willen, kunnen we alle 27 in de bus. Onvoorstelbaar. 2 stoelen naast elkaar, dan een gangpad, 1 stoel bij het raam. Als alles vol zit, dan kan er een stoeltje uitgeklapt worden in het gangpad en kunnen er zo nog wat mensen bij. Het is dan ook echt wel propvol. Je bent wel met elkaar in 1 keer beneden. Vanmorgen was er een extra busje geregeld, zodat we niet als sardines in een busje zitten.

Beneden aangekomen, stappen we over in de grote bus en gaan naar de tempel van de tand. Hier ligt de tand van de boeddha opgeborgen in een stoepa. Dit is een van de belangrijkste tempels in Sri Lanka. Als we aankomen moeten we onze `tempelkleding` weer aan. Oeps, sokken vergeten. Er werd ons namelijk aangeraden om de tassen in de bus te laten liggen. Omdat er in de jaren negentig een aanslag is geweest. Met behulp van toeristen is er van alles binnen gesmokkeld. En verder zal het druk zijn. In de bus ligt alles veilig. Dus dat doen we dan ook maar, en mijn sokken zaten natuurlijk in de tas. De mannen en vrouwen moeten gescheiden naar binnen lopen. Vrouwen links en mannen rechts. Denk eerder dat het met eventueel fouilleren te maken heeft, dan met het geloof. Binnen vinden de medewerkers toch, dat er 1 vrouw van onze groep niet goed gekleed is. Haar split van de rok is te groot, waardoor haar benen bloot vielen. Uiteindelijk mag ze met een geleende sarong wel naar binnen. Het is direct al druk, maar op zich te doen. Direct zien we mooie plafondschilderingen en muurschilderingen. Dit alles heeft te maken met de tand. Elk jaar in augustus is er een feest, waarbij de tand op een olifant door de stad wordt gereden. Er volgt dan een stoet van olifanten. We zijn eergisteren al wat olifanten op een vrachtwagen tegen gekomen. Gewoon achterop de laadbak. Bizar om te zien. Maar alles voor dat jaarlijks feest. Dan gaan we door en er wordt muziek gespeeld. Hier wordt het ook drukker. We moeten een trap op. Wat bijna niet te doen is. De trap staat meer dan vol en ervoor ook. Alle Sri Lankeese mensen proberen er tussendoor te kruipen. Maar dat is geen doen, want dan staan wij er morgen nog. Het scheelt dat we niet maar zo aan de kant te drukken zijn. Dus uiteindelijk staan wij ook op de trap. We worden langs de stoepa met de tand geleid. De deuren staan open zegt de gids. Dus ik denk ok, dan wel even opschieten. Maar dat lukt natuurlijk niet. We lopen voetje voor voetje door. Geduld moet je wel hebben als je deze tempel gaat bezoeken. Uiteindelijk sta ik voor de stoepa, Hij is vrij ver weg. Ik zie hem van die afstand ook bijna niet. Met de camera lukt het wel. maar inmiddels willen mensen achter mij er ook bij. Helaas moeten ze maar even wachten. Tot ik de foto heb. Hah. Daar draait het toch om. Wat een gekkenhuis. Werkelijk waar, als je het zelf niet hebt gezien, geloof je het bijna niet. Heel veel mensen met baby´s en echt nog kleine kinderen komen ons voorbij. Mensen zijn aan het bidden en zitten op de grond. We struikelen er bijna over. We schuifelen door naar, wat uiteindelijk blijkt, de bibliotheek. Hier mogen we geen foto´s maken. Nou ja, is ook niet zo erg. Oude boeken in kasten zien we. We schuifelen weer verder naar het volgende vertrek. Hier is het hele verhaal van de boeddha en de tand op wandplaten uitgebeeld. Prachtig gemaakt. Maar we zijn er wel een beetje klaar mee. We gaan uiteindelijk naar buiten en halen onze schoenen weer op.  Het was toch mooi, ondanks alle drukte en geduld die we nodig hadden. 

Dan komt de bus ons weer halen en gaan we naar de edelstenen. We zien hier eerst een film over hoe edelstenen opgegraven werden in de mijnen. Dan worden we naar de werkplaats gebracht. Hier zitten een aantal mensen sieraden te maken van de edelstenen. ringetjes e.d. Na even te hebben gekeken, worden we natuurlijk naar de winkel geleid, waar van alles te koop is. wat je maar wil. De man wil natuurlijk graag, dat we nog een keer volgen de trap op. Maar een aantal in de groep zijn er blijkbaar zo zat van en die zeggen, nee hoor dat gaan we niet doen. We gaan direct naar de bus. De man probeert het nog een keer, maar nee de hele groep beweegt zich al naar beneden. We vervolgen onze reis naar de lunch. Dit is weer een buffet. Met name het toetjesbuffet is super lekker!!!

Na de lunch gaan we naar de botanische tuin. Hier schenken allerlei koningen en belangrijke mensen van verschillende landen, door de jaren heen, bomen. We krijgen twee uur om door de tuin te gaan. Even met zijn tweeën. Ook wel even lekker. Het is prachtig. En gelukkig is het ook droog. 

Als iedereen is uitgekeken, gaan we met de bus naar de culturele show. We moeten daar om half vijf zijn. De gids is bang dat anders onze stoelen weg zijn, ondanks de reservering. Maar dat gaat goed. Als we zitten, blijkt dat de show om vijf uur begint. Maar gelukkig loopt er een mannetje, die drinken, pringels en snickers verkoopt. Dit wordt dan ook gretig afgenomen. Uiteindelijk begint de show. In verschillende kleding en maskers worden er heel wat dansen gedaan. Begeleid door vijf mannen op trommels. Het is erg leuk. op het eind van de show moeten we allemaal naar voren komen. Het blijkt dat er nog twee mannen over vuur gaan lopen en met fakkels over hun lichaam gaan. Indrukwekkend is dat natuurlijk wel!! 

6 Reacties

  1. Johan:
    13 augustus 2018
    Alweer een boeiend verhaal. En het gaat maar door!
  2. Karin:
    13 augustus 2018
    Wat weer mooi beschreven, ik reis gewoon met jullie mee.
  3. Pieta Fennema:
    13 augustus 2018
    Ja dat doe ik ook, meereizen!!
  4. Agnes Nass:
    13 augustus 2018
    super
  5. Leo en Elsien:
    14 augustus 2018
    Dank😎
  6. Vsc:
    14 augustus 2018
    Ploon:Er was weer heel veel te zien en te beleven .Hier kijken we niet op een stukje bloot been meer of minder ,maar Je kan het trouwens s'lands wijs s'lands eer .Je kunt het trouwens heel beeldend beschrijven (.Boekje schrijven )?