Polonnaruwa - Dambulla - Kandy

Het is vanmorgen vroeg dag, Om 8 uur moeten we namelijk in de bus zitten. Dus dat betekend tegen half zeven opstaan. Aangezien we elke avond best laat eten (20:00 uur), en het dus ook vanzelf laat wordt voordat je naar je kamer gaat is half zeven opstaan, echt vroeg! Maar ja wie wat wil.....

We rijden ongeveer een uur en komen aan bij een zijdewinkel. Daar mogen we even kijken. Een mooie Sri Lankese vrouw, vertelt ons iets over zijde. Ze laats ons een klein soort van coconnetje zien en vertelt dat daar 50 meter draad van wordt gespannen. Ze ratelt aan een stuk door in het Engels, we krijgen bijna geen kans om de sjaaltjes en dingetjes die ze laat zien te bekijken, want dan is ze alweer verder. haha. Ik moet er altijd wel om lachen. Het gaat ze natuurlijk om het verkopen van sjaaltjes, T-shirts, kussenslopen en andere mooie dingen. Dat moet ik wel zeggen. Het ziet er prachtig uit allemaal. Als de mevrouw is uit gerateld, wordt nog gevraagd of de vrouwen gekleed willen worden in een Saree en de mannen in een Sarong. Ik heb hier slechte ervaringen mee. Dus ik doe het niet. In de groep zijn er wel drie vrouwen en twee mannen die het doen. Voor de vrouwen is het een kunst op zich. Er wordt 6,5 meter stof om ze heen gedrapeerd. Het ziet er prachtig uit! De mannen krijgen een soort van rok aan. Met een leuk blouseje en daarover nog een sjaaltje. Aangezien het Brabanders zijn, vonden wij het wel een goed idee, dat ze klaar waren voor de komende carnaval. Maar dat vonden zij toch niet zo geschikt.

Dan wordt het tijd om weer de bus in te gaan. We rijden door naar de Dambula Caves. We moeten eerst een stijl pad naar boven lopen. En het is warm en vochtig. Het zweet gutst alweer van onze hoofden. Als we boven zijn, kunnen we 5 grotten bezichtigen. Maar,.... eerst weer onze tempelkleding aan. Leo en ik hebben elke keer wel gepaste bovenkleding, schouders bedekt en niet te diep uitgesneden decolleté, broek over de knieën hebben we ook, dus het enige wat we hoeven doen is schoenen uit en ik doe dan even sokken aan. Al een paar keer gehad dat het toch te warm is aan de voeten. In de eerste grot zien we een liggende boeddha. Het is erg klein, smal en bloedheet. Het is dus foto maken en hup er weer uit. Hoewel onze fotograaf daar anders over denkt, haha, die man blijft overal langer dan de gemiddelde persoon in onze groep. Dan gaan we door naar de tweede grot, hier hebben we iets meer bewegingsruimte. Allemaal Boeddhabeelden. Vrijwel allemaal hetzelfde. Het plafond van de grot is helemaal beschilderd. Het ziet er wel mooi uit. Verder zien we nog een soort van scheur in het plafond. Maar Vincent vertelt dat het water is. Door adhesie. Krachten die sterker zijn dan de zwaarte kracht. Het druppelt iets verderop in een kruik. Zo gaan we nog 3 grotten door. De beelden zijn geschonken door koningen, die in het verleden hebben geheerst. We gaan via de trappen weer naar de bus. Zien nog weer wat aapjes, steeds wel weer schattig met de baby'tjes. Maar ze zijn ook agressief naar mensen die bloemen bij zich hebben. De bloemen worden gewoon uit de handen van de mensen getrokken. Ook zie ik prachtige meisjes voorbij komen. En die mag ik rustig op de foto zetten. De ouders zijn volgens mij erg trots, dat wij ze op de foto willen zetten. 

Dan gaan we door voor onze laatste stop vandaag. De kruidentuin, Ranweli spice garden. We worden rondgeleid door een gids van daar. Vincent maakt zich  nog even zorgen of het wel goed komt. Maar er is opluchting in zijn gezicht te zien. Dus het komt goed. Dat komt het zeker. De man kan zich goed verstaanbaar maken. We zien allerlei kruiden, zoals kaneel, vanille, nootmuskaat, peper, kruidnagel. Er wordt ons vertelt waar het allemaal goed voor is, maar hij zegt ook:  “it is not magic” Dat is tenminste wel eerlijk. Dan gaan we naar een openluchtzaaltje, waar we nog een demonstratie krijgen. Ook krijgen we nog een kruidenthee. Deze smaakt erg goed. Ook nog een soort hoestdrankje. Bah wat vies.

Dan kunnen we ook nog tegen een vrijwillige bijdrage een massage laten doen. Nou dat lijkt mij wel wat. Even mijn nek weer los maken. Hij zegt er nog wel even bij dat de mannen de t-shirts wel uit mogen doen, maar dat vrouwen dat niet mogen. Net of ik dat van plan was.... We kunnen gewoon op de stoel blijven zitten. Wel met de buik naar de rugleuning.  Relax, hoor ik direct. O ja, dat moet ook he. Nou dat gaat vanaf dat moment wel goed. Hij kneed behoorlijk. Ook mijn armen en voorhoofd worden meegenomen. Best lekker. Als iedereen, die wil, geweest is gaan we naar de lunch. Er staat weer een buffet voor ons klaar, maar wij kiezen toch maar voor een sandwich, aangezien we vanavond ook weer buffet krijgen.

Na de lunch gaan we de route vervolgen naar het hotel. De hotels zien er allemaal goed uit. Ze staan wel wat afgelegen, wat soms wel wat nadelig is, maar de kamers en de buffetten zijn super goed. Boven verwachting.